ช่วงเวลาที่รัก .. หายไป

ภาพความทรงจำ
เป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน
โดย เฉพาะคนที่มีความรักและมันคงเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่ใครบางคนมอบให้กับคนที่รัก
ยิ่ง เป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน
ต้องระลึกไว้ในความทรงจำ ต้องถนอมดูแลให้เป็นอย่างดี

ฉันเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ เคยมีภาพแห่งความทรงจำดีๆ เหล่านั้น
ถึงแม้ว่าภาพแห่งความ ทรงจำในวันนั้น ฉันจะยังตัดใจมันไม่ได้ซักเสียที ในวันนี้
เพราะว่ามี ความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดีๆ ที่ผ่านไป
โดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้ว จะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก
หากจะต้องตัดใจลืมหรือเดิน จากอดีตมาก็ไม่ได้อีก
เพราะเหตุผลที่ว่า “เสียดายเวลา” ที่คบกันมา

หลายๆ คนหรือใครบางคนคบกันมานาน
จนแทบจำไม่ได้ว่า เคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
เพราะหลังๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์ จนนึกภาพความสุขไม่ออก
แต่ที่ไม่กล้าเลิกเพราะ ยังคิดถึงวันเก่าๆ แค่เสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนาน
โดยไม่คิดเลยว่า
ทุกๆ วันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต่อๆไป ก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่าๆ ที่น่าเสียดาย
และ…เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้น
และจริงๆ แล้ว วันคืนในอดีต ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย
นอกจากมีไว้ให้ นึกถึง อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้

เพียงเราหวังว่าวันหนึ่ง วันเหล่านั้นจะกลับมา
หรือไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังคงเป็น ปัจจุบัน
หรือเรากำลังหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม
ขอ ให้ยอมรับมันเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว และจบไปแล้ว
ความทรงจำเป็น เพียงภาพลวงตาเท่านั้น

วลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะเนิ่นนานเท่าไรก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า..
หนึ่ง วันข้างหน้า ที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่
ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่
ถึง แม้ว่าวันนี้เขาจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเราอีกแล้ว
แต่ขอให้เรานึกย้อนกับ ไปว่าเมื่อก่อนทำไมเราถึงอยู่ได้โดยไม่มีเขาล่ะ

"หากจะเสียดายวันเวลาคบกัน
ให้ เสียดายเวลาในวันข้างหน้า ที่จะอดทนคบไป ทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วที่จะดีขึ้นไปกว่า
แล้วเรายังจะมาเสียดายเวลาใน อดีตทำไม"

เราต้องอยู่กับปัจจุบัน เพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเองให้คิดเสียว่า เวลา 10 ปี กับวันคืนที่เคยหวานชื่น ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น 1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิต ให้ ดีกว่าที่เป็น

ในวันหนึ่งเราอาจรอคอยใครบาง คนอยู่

ใครที่เขาเข้ามาเปลี่ยนแปลง ชีวิตเราไปจากเดิม

เราอาจจะเดินไปเจอใครอีกฝั่ง ของปลายขอบฟ้า

หรือเขาอาจจะอยู่เคียงเพียง หางตา

ไมมีใครรู้หรอว่า ปลายขอบฟ้าของความรักจะเป็นเช่นไร

ถ้าเราโชคดี อาจจะมีความรักที่ดี ทำให้มีความสุข

แต่ถ้าเราโชคร้ายล่ะ คนที่เคยรู้สึกเสียใจกับความรักเหล่านั้น

อาจจะชดใช้วันเวลาที่เคยผิด พลาดด้วยความเจ็บปวด

อย่างที่ใครบางคนไม่เคยเข้าใจ

ในวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
เรา อาจจะเสียใจกับสิ่งไม่อาจหวงคืนมาได้
แต่ในวันหนึ่งข้างหน้า เราจะต้องขอบคุณความเจ็บปวด
เราจะขอบคุณวันที่ไม่มีใคร และไม่ว่าวันที่ผ่านมาจะเจ็บสักเพียงใด
โอบกอดตัวเองเอาไว้ในวันที่ไม่มี ใคร
ปลอบตัวเองว่าในวันที่รักเปลี่ยนไป
โชคชะตาอาจพาใครอีกคนเข้ามา
คน ที่จะมองย้อนกลับมา มองเห็นหัวใจที่มีค่า ของความรักเรา