วันพุธที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2553

ข้อคิดดีๆ... ของคนที่ไม่เหลือใคร !!!!!



หากคุณโดนทิ้ง และเสียใจ . . .
จงคิดไว้ว่า . . . คุณไม่ใช่คนเดียวในโลกที่อกหัก
ไม่ มีใครไม่เคยเสียใจ . . . ทุกคนเจ็บช้ำมาแล้วทั้งนั้น

ความเหงา . . . อาจทำให้รู้สึกอ้างว้าง
. . . แต่ไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวด จงรักในขอบเขตที่จะรักได้ . . .
เพราะคน บางคนเกิดมาเพื่อ . . . จะให้เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อ . . . เป็นของเรา

คิด ไว้ซะว่า . . . เมื่อก่อนเราไม่มีเค้า
เราก็อยู่ได้ . . . ตอนนี้ไม่มีเค้า จะต้องไปแคร์อะไร


อย่าคิดว่าเค้าคือคนที่ดีที่สุด . . .
ถ้า เค้าคือ คนที่ดีที่สุดจริงๆ เค้าคงไม่ทำให้คุณเสียใจขนาดนี้
ลองเปิดใจ หาคนใหม่ . . .

เคยได้ยินคำนี้มั๊ย
"เหนือ ฟ้า ยัง มี ฟ้า"
. . . ยังมีคนที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
ยืนรออยู่ข้างหน้า . . . ก้าวเดินต่อไป อย่าย่ำอยู่กับที่
อย่าเดินถอยหลังไปหาอดีตที่ทำให้คุณ เสียใจ

วันนี้ อาจเป็นวันที่ฝนตก ฟ้าครึ้ม . . .
จงนึกไว้เสมอว่า . . . ต้องมีซักวันที่อากาศสดใส
. . . พรุ่งนี้ต้องเป็นของเรา . . .

เพราะไม่ใช่เราที่แย่ที่สุดในโลก




เราอาจรู้สึกว่าแย่กว่าคนอื่น ๆ ....
เมื่อได้เห็นใครที่ดีหรือเด่นกว่า

แต่ เราอาจดีกว่าคนเป็นจำนวนมาก
ถ้าได้เห็นคนอื่น ๆ ที่แย่กว่า

ไม่ มีอะไรที่แย่ที่สุดในชีวิต
ถ้าหากไม่สรุปความคิดเอาเองว่า...ฉันมันแย่ ที่สุด?

ความรู้สึกที่จำเจอยู่กับงานที่ซ้ำซาก ชีวิตที่วนเวียนไปอย่างเดิม ๆ ทุกวี่ทุกวัน
ตื่นเช้าขึ้นมาแต่งตัวไปทำ งาน เสร็จงานก็กลับบ้านเพื่อพักผ่อน
วนอยู่อย่างนี้วันแล้ววันเล่า...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

เราอาจจะเคยรู้สึกหรือสัมผัสกับบรรยากาศอย่างนี้มาบ้าง
พอ ๆ กับชีวิตของผมที่เคยรู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน
แต่ผมจะเปลี่ยนความคิด นี้ได้โดยไม่ใช้วิธีการผิด ๆ
เพื่อหนีความซ้ำซากจำเจนี้

ผม มักจะใช้เวลาตอนที่นั่งรถเดินทางไปทำงานหรือจะไปทำธุระที่ไหน ๆ ก็ตาม
ให้ เป็นทางออกของชีวิตและสร้างกำลังใจให้แก่ตัวเองเสมอ
นั่นคือผมจะไม่ละ สายตาและจะไม่หยุดความคิดของตัวเองอยู่ภายในรถเท่านั้น
แต่จะกวาดสายตามองสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัว
ตาม ท้องถนนกับเส้นทางที่เดินทางผ่านไป

โดยเฉพาะ ชีวิตของผู้คนที่อยู่ในสภาพที่ย่ำแย่และลำบากกว่า

การได้ เห็นคนบางคนที่นอนฟุบอยู่แถวป้ายรถเมล์หรือตามฟุตบาธข้างถนน
หรือบาง ครั้งก็เห็น
คนเฒ่าคนแก่ทั้งสามีภรรยามาเดิน พยุง
จับมือถือแขนกันด้วยวัยใกล้ฝั่ง แทนที่จะได้พักผ่อนอยู่กับบ้าน
แต่ ต้องมาเดินเป็นวณิพกกับกำลังวังชาที่เหลือน้อยเต็มที
เพียงเพื่อแลกกับ เงินไม่กี่ตังค์ วันหนึ่ง ๆ จะได้สักเท่าไหร่




สิ่ง ที่เห็นนี้เป็นเรื่องราวที่ตัวเองไม่เคยลืม
เพราะว่ามันทำให้ตระหนักและ คิดอยู่เสมอว่า...คนที่แย่กว่าเรายังมีเยอะ มาก
ไม่เพียงเฉพาะในสังคมที่เห็น แต่ยังมีคนอีกมากมายทั่วโลก
ซึ่ง ไม่มีอาหารจะกินสักมื้อหนึ่ง

เมื่อคิดอย่างละเอียดถึงความ ลำบากของคนอื่น
เราก็จะได้มองเห็นขุมทรัพย์ที่แอบซ่อนอยู่ในชีวิตของตัว เอง
เพราะมีบางครั้งเหมือนกันที่ตัวเรามักจะลืม
และมองแต่ตัวเองว่า ชีวิตฉันแย่
จนกลายเป็นการสร้างอาการท้อแท้ต่อชีวิตตามมา

แม้งานที่เราทำจะน่าเบื่อแค่ไหน...
ก็ยังดีกว่าคนเป็น จำนวนมากที่ไม่มีโอกาสได้ทำงาน
หรือคนจำนวนมากที่กำลังตกงาน.....
อาหาร ที่ได้กินอาจซ้ำ ๆ ในแต่ละมื้อ...ก็ยังดีกว่ากันเยอะ....
เพราะยังมีคน มากมายบนโลกนี้ที่ไม่รู้ว่า...วันนี้จะมีอะไรกิน...
บ้านที่ได้อาศัย อยู่อาจคับแคบไปบ้าง...
แต่คงไม่แย่ไปกว่าคนเป็นจำนวนไม่น้อย
ที่จะ ต้องอาศัยนอนอยู่ป้ายรถเมล์หรือข้างถนน


......คุณ ลองสังเกตชีวิตคนอื่น ๆ บ้างซิ....แล้วจะรู้ว่า....
ความจริงแล้วชีวิต ที่แย่ที่สุด...มันเกิดมาจากความคิดที่ว่า...
.ตัวเองแย่ที่สุด หากไม่มองถึงคนที่แย่กว่า
แต่ชีวิตที่ดีที่สุดคือการมองเห็นส่วนดีและพอ ใจในชีวิตที่เหลืออยู่?.





ที่มา : หนังสือชีวิตมืด 8 ด้าน ทางสว่างอยู่ด้านที่ 9
เขียนโดย : สันทัด ขุนหมุด

+++ Hamster +++

+++ Playlist +++


MusicPlaylistRingtones
Create a playlist at MixPod.com

+++ coming soon +++