♣ เติมชีวิต .. ด้วยรัก ♣

หลายครั้งหลายหนที่เราเจ็บปวดเพราะรัก...เพราะรักเป็นทุกข์ นั้นหรือ...


หากมองให้ดี ๆ รักอาจจะไม่เป็นตัวกำหนดทุกข์นั้นได้.. แต่เป็นการคาดหวังจากฝ่ายหนึ่งมากกว่า...ลองย้อนถามตัวเองซิว่า "ทุก ๆ ครั้งที่เราร้องไห้ เราผิดหวัง เป็นเพราะเรารักเขาหรือเป็นเพราะว่า เขาไม่รักเรามากอย่างที่เราต้องการกันแน่"

ความรักไม่เคยทำร้ายใคร... แต่เป็นความคาดหวังจากความรักนั้นมากเกินไป... ความ รักที่เราคาดหวังมากจะย้อนกลับมาทำร้ายเราทุกครั้งที่เราคาดหวังสูงเกินไป..

ไม่มีใครใน โลกที่สามารถเป็นอย่างเจ้าชาย...เจ้าหญิงในฝันของเราได้... การเรียกร้องจากอีกฝ่ายรังแต่จะทำให้เจ็บปวดกันทั้งคู่... เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจ...จากการร้องหาความรักจากผู้อื่น ...

ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง... แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้นภายในของตัวเองดูบ้าง...

ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ ตลอดเวลา ... ความรักภายในตัวของตัวเอง...ไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา... หากแต่ก่อขึ้นมาง่าย ๆ ...และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้ผู้อื่น... โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวังจะได้สิ่งตอบแทนมา ...

เมื่อใดที่ รักใครสักคน...ลองให้ความรักแก่เขาเท่าที่เราจะทำได้... โดยไม่ต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา ไม่จำเป็นเลยที่เรียกร้องให้เขารักเราตราบเท่าเทียมที่เรารักเขา... เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น... เราก็จะสัมผัสจากคำว่าความสุขจากความรัก...จากการให้อย่างแท้จริง

นอกจาก นี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเองให้อยู่ในมือของตัวเองได้... ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเราอยู่ในมือของคนอื่นที่แล้ว ๆ มา... เพราะเขาเองเป็นบ่อเกิดของความรัก... เป็นคนให้ มิได้เป็นฝ่ายรับ.. และยิ่งให้มากเท่าไร...เราก็ยิ่งได้ความรักกลับคืนมากเท่านั้น...

เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักกับใครก็ตาม...อีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจที่จะ ให้รักแก่เรา... โดยไม่ต้องคำนึงว่าเราต้องการอะไรตอบแทนจากเขากันแน่...

แต่สิ่ง ที่สำคัญที่สุด...คือ... ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง ... ไม่จำเป็นต้องใช้ใครก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว... เพราะทั้งความรักและความสุขทั้งหมด...มันอยู่ที่เรานั่นเอง...