ใบไม้หนึ่งใบ....กับผู้หญิงในหนังสือ

เพียงสายตาที่มองไปเจอต้นไม้ใหญ่ ทอดเงาลงสู่ผืนดิน
มอบความร่มรื่นให้แก่ธรณีที่ให้กำเนิด สายฝนร่วงอยู่ข้างนอกนั่น
ประดุจดั่งน้ำหล่อเลี้ยง ชีวิตที่แล้งล้าหลายต่อหลายชีวิต ธรรมชาติสร้างและทำสิ่งที่ดีทีสุดเสมอ
หัวใจ ก็เกิดคำถามแล้วความสงสัยก็เริ่มต้นขึ้น

จะใช้เวลานานเท่าไหร่นะ ที่ใบไม้สักใบ ดอกไม้สักดอก
จะผลิออกจากก้าน....เติบโต....เบ่งบาน.... เปลี่ยนสี....และร่วงหล่น

หนึ่ง วัน..... หนึ่งสัปดาห์..... หนึ่งเดือน..... หรือมากกว่านั้น

บาง ทีอะไรบางอย่างก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และจบลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
แต่ บางทีบางสิ่งอาจคงอยู่เนิ่นนานกว่านั้น

ถ้าเพียงเรามีเวลาสักนิด เวลาที่ยาวนานกว่านี้อีกสักหน่อย เพื่อที่จะมองดู สังเกต
เราคงจะตอบคำ ถามง่าย ๆ ข้อนี้ได้ แต่บางทีบางสิ่งเราก็อาจไม่มีเวลายาวนานขนาดนั้น
ไม่ มีเวลาจะสังเกตใบไม้สักใบ ใครสักคน และสังเกตหัวใจของตัวเอง ก่อนที่จะตอบคำถาม
เพราะคนถามเขารีบเร่งอยากได้คำตอบเหลือเกิน เราเองก็จำเป็นจะต้องตอบคำถามนั้นทันที

คำตอบของบางคนอาจถูกต้อง คำตอบของใครหลายคนอาจผิด เพราะเขาไม่มีเวลาสังเกตให้นานพอ

ถ้าจะให้ เปรียบเทียบฉันว่า "ผู้หญิงเป็นเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง"
หนังสือที่ผู้ชาย หลายต่อหลายคนอยากอ่านเพียงเพื่อต้องการรู้ตอนจบ
พวกเขามักอ่านผ่าน ๆ พอให้จับใจความได้ และรีบเร่งให้ถึงตอนจบอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ใช่ --ไม่ใช่ -- เป็น --ไม่เป็น --ได้ --ไม่ได้ --รัก --ไม่รัก

พวกเขาใส่ใจกับตอนจบเหล่านั้นจนลืมที่จะ เก็บรายละเอียดมากมายที่บรรจุอยู่ในหนังสือ
พวกเขารีบจนลืมที่จะเปิด หน้าหนังสือแต่ละหน้าด้วยความทะนุถนอม เขาคงลืมคิดไปว่าหนังสือนั้นบอบบางเพียงใด

ใครบางคนทำหนังสือหลาย เล่มฉีกขาด แต่เขาไม่มีความใส่ใจพอจะย้อนกลับมาปะรอยขาดนั้น
เมื่อเขา ได้อ่านมจนถึงตอนจบแล้วไม่ได้อย่างที่ใจหวัง เขาก็ทิ้งขว้างอย่างไร้ค่า
ใคร อีกหลายคนที่หยิบหนังสือขึ้นมา ....เปิดหน้าแรก....ข้ามไปหน้าสุดท้าย....ไม่ได้ดั่งใจก็วางไว้ดังเดิม

ฉัน ว่าผู้หญิงทุกคนคงจะรอคอยใครสักคน ที่จะหยิบหนังสือขึ้นมาด้วยความใส่ใจ
ตั้งใจ อ่านแต่ละหน้าอย่างใจเย็น ซึมซับบทกวีงดงามที่บรรจงเขียนด้วยถ้อยคำที่ไพเราะ
และค้นหาความหมายที่ แท้จริงของหนังสือเล่มนั้น

ฉันคิดว่ามันคงดีนะถ้าหากเราจะมีเวลาสัก ชั่วอึดใจ เพียงช่วงเวลาที่มากพอจะสังเกตใบไม้สักใบ
ผลิออกจากก้าน เติบโต เปลี่ยนสี และร่วงหล่น เพื่อให้ทั้งผู้หญิงและผู้ชายได้เรียนรู้
ทำ ความรู้จักซึ่งกันและกัน เพื่อคำตอบที่ถูกต้อง ตรงใจของทั้งสองฝ่าย
เพื่อ ที่จะได้เลือกคนมายืนข้างกายได้อย่างถูกต้อง

และถ้ามีคนตั้งคำถาม แก่ฉัน ฉันจะไม่เร่งรีบให้คำตอบใครในช่วงเวลาที่จำกัด
และถ้าต้องตอบ จริง ๆ คำตอบของฉันคือ ไม่ พร้อมกันนี้ฉันจะไม่มีความเสียใจ
แม้ว่าท้าย ที่สุดจะได้รับรู้ว่าใครคนนั้นคือ "คนที่ใช่" ก็ตาม เพราะฉันไม่อาจจะเอาหัวใจมาเสี่ยงได้

ฉันเชื่อว่า หนังสือทุกเล่มมีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเอง
ถ้าหากว่าใครสักคนหรือหลายคน จะไม่เรียนรู้จัก....
ซึมซับเนื้อความที่ลึกซึ้งในนั้น นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณค่าในหนังสือเล่มจะลดลง

นี่จึงเป็นสิ่ง ที่ฉันบอกตัวเองเสมอว่า "จงรออย่างยินดีและ เต็มใจจนกว่าจะเจอคน ๆนั้น"
คนที่รักในเนื้อความของ หนังสือมากกว่ารูปเล่มที่สวยงาม และตอนจบที่เป็นไปตามความคาดหมาย ถ้าหากในชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้พบคนที่รักความเป็นหนังสือเล่มนั้น-- ความ เป็นฉันจริง ๆฉันก็ยังยินดีจะถูกวางไว้บนชั้นหนังสือตามเดิม ดีกว่าอยู่ในมือของคนที่พร้อมจะทำลาย